Vanochtend moest ik naar Schiphol(45 minuten, Amsterdam). Na 1uur was ik nog onderweg. Er was geen file. Ik vroeg me af waarom ik nog niet aangekomen was bij de bestemming. Ik keek naar de boorden en zag Oberhausen(Duitsland). Toen pas begreep ik dat ik met mijn hoofd in Goma was. Goma dat onder de handen van rebellen is gevallen. Rebellen die gesteund worden door buurlanden. B
uurlanden die weer worden gesteund door allerlei internationale duistere machten. Met mij is het goed gekomen. Na 2 uur rijden was ik op Schiphol.
De vraag is of het goed komt met Goma en Congo. Ik ben niet fatalistisch maar realistisch. Met de eeuwigdurende creditcrisis, met de leiderschapscrisis in de wereld, zie ik geen einde in zicht voor de burgers in Congo. Zij zitten op bergen met grondstoffen, dus met geld. Ze moeten dus oprotten en plaats maken voor wat men rebellen noemen. Ik pleit voor minder leed. Omdat ik weet dat het leed niet helemaal zal verdwijnen. Wat er vandaag daar gebeurt, is al eerder in de jaren 60 gebeurd. De actoren van nu prediken wel liefde!
A luta continua!
De vraag is of het goed komt met Goma en Congo. Ik ben niet fatalistisch maar realistisch. Met de eeuwigdurende creditcrisis, met de leiderschapscrisis in de wereld, zie ik geen einde in zicht voor de burgers in Congo. Zij zitten op bergen met grondstoffen, dus met geld. Ze moeten dus oprotten en plaats maken voor wat men rebellen noemen. Ik pleit voor minder leed. Omdat ik weet dat het leed niet helemaal zal verdwijnen. Wat er vandaag daar gebeurt, is al eerder in de jaren 60 gebeurd. De actoren van nu prediken wel liefde!
A luta continua!
Reacties
Een reactie posten