De deuren van dit weekend gaan bijna sluiten. Een weekend dat rijk was in kleur, spanning en geschiedenis. Vrijdagavond, 20 januari, stond ik op het kruispunt: kijken naar voetbal tussen Congo en Ivoorkust, kijken naar de inauguratie van Donald Trump, kijken naar het eind van het tijdperk van Yahya #Jammeh in Gambia of naar de nieuwjaarsborrel in Amsterdam gaan? De keuze was snel gemaakt. Ik ging naar Amsterdam, naar de Nieuwjaarsborrel van NABC, de organisatie van Marina Diboma
Een organisatie die de handel tussen Nederland en Afrika bevordert. Wij hebben daar meningsverschil over het hoe en wat maar het was feest, in Heineken Experience, wij dronken bier, wij droegen Casual, kostuum en galajurken. De rest is geschiedenis. Geschiedenis, want een man kwam uit Zuid-Afrika, een Congolees, een ex-landgenoot van mij dus, om aan de stad en de wereld te vertellen dat Heineken van Congo houdt. Op dat moment kon ook Poetin in Rusland zeggen hoe smoorverliefd hij op Amerika is en ik zou mijn vlam voor Melanie onthullen. Dat laatste wordt moeilijk want Trump danste met Melania ofwel Melania danste met Trump en Trump keek om zich heen, begroette de mensen en zorgde dat niemand in de buurt van zijn Melania komt. Ik kan natuurlijk niet in haar buurt komen maar hoe zit het met Poetin? Is Melania niet een oor en oog van Poetin in het Witte Huis? Ik hallucineer. Ik dementeer. Neem het me niet kwalijk maar ik vind het bizar hoe dat huwelijk in stand is gekomen en dat, in combinatie met de lange arm van Rusland die wij via de media hebben gehoord. Soit!
De borrel was heerlijk. Bekende en anonieme Amsterdammers hebben me goed ontvangen. Zij hebben mijn dorst gelest toen ik dorst had, zij hebben mij brood gegeven toen ik honger had. Zij hebben...wat hebben ze mij niet gegeven? Dank, bekend en anoniem Amsterdam.
Ik zag en sprak Kiza Magendane. Deze jongen is een provocateur. Ik bezocht hem thuis en hij gaf me een microfoon. Hij vroeg me hoe ik het jaar 2016 kon typeren. Chaotisch jaar, zei ik. Wat ik van de migratie vond, ik zei dat migratie een bijwerking was van de globalisering. het geld dat we in onze portemonnee hebben is migratiegeld, afkomstig van het vrije verkeer van het kapitaal, de vrije markt. Dat betekent, Afrikaans geld komt naar Europa, Amerikaans geld naar Afrika enzovoort en enzovoort. Waarom zouden mensen niet op die manier migreren? Toen ik in Congo, in de rode modder speelde, zag ik mijn toekomst in Congo. Maar later begreep ik dat Congo niet alleen van Congolezen was, Afrika niet voor Afrikanen was, dat 50% van het geld van 14 ex-Franse koloniën in Afrika in de Banque de France in Parijs liggen. De prijs die miljoenen Afrikanen betalen aan Frankrijk.
Laurent Gbagbo die daar een einde aan wilde maken, eindigde in de gevangenis van Scheveningen, via het Internationaal Strafhof, via Sarkozy, via electorale problematiek, via de Navo en onze Mark Rutte deed vrolijk mee aan de actie in Ivoorkust. En dan zegt hij: pleur op....wat pleur op? Rutte zelf heeft gewerkt bij Unilever. Dat bedrijf dankt haar kapitaal aan Congo, Kikwit, Bandundu, vraag het aan historici of aan Renzo Martens die in het gebied is geweest en daar iets meedoet. Pleur op...pleur op, zou hij tegen het kapitaal moeten zeggen. Niet tegen de mensen. De muur van Trump tussen Mexico en Amerika, de rot op van Aboutaleb en alle andere Marine Lepen-achtige gedoe, #Wilders is maar leuk om slapende naïeve kiezers op te vrolijken. Frankrijk bestaat niet, Amerika bestaat niet, Nederland bestaat niet...zoals Congo niet meer bestaat.
Wij zijn hier en zullen hier blijven. Behalve Gambianen, zij moeten snel terug keren naar Gambia om het land op te bouwen, samen met de nieuwe gekozen president Barrow, nu Yahya Jammeh, de dictator van Banjul weg is.
Fijne avond. (eerder op Facebook gepubliceerd)
Reacties
Een reactie posten