De dwaas van Parijs in het Haagse torentje

Afgelopen zomer, op weg naar de Côte d'Azur, zat ik even op een bankje voor gare de Lyon in Parijs, wachtend op een trein die een halfuurtje later zou vertrekken. Ik zat op de grond, met de koffers, ik leunde tegen het reclamebord waarop Donald Trump en zijn Melania stonden afgebeeld. Ik obseerverde. Ik obseerde het komen en gaan van mensen. Ik obseerverde het staan van mensen. Ik obseerverde het zitten van mensen.

Ik obseerverde het praten van mensen. Ik obseerverde een vrouw, een dwaze vrouw, fisiek en psychisch. Ze stond daar dingen te roepen. Ze praatte. De woorden vloeiden uit haar mond als de regen uit de hemel, bij een temperatuur van 40 graden. Heerlijk. Poëtisch. Prozaïsch. Hilarisch. Mijn kinderen kwamen terug van boodschappen doen. Ze betrapten me, in beslag genomen door de retoriek van die gekke dame. Papa, waarom lach je? Papa wat zegt ze? Papa, wat zegt zij, vertel?
Ik werd geduwd en gedrukt.Ik werd wakker, Ik vertelde wat ze vertelde. En dat is dit: 'Quittez...Partez... Allez...Allez-vous en...foutez-nous la paix. Prenez votre projeniture, partez avec. Partez, avec toute votre projeniture...'
En wat betekent dat, papa, please?
Ik lachte, ik vertaalde: 'ga weg, rot op, neem al je nakomelingen mee...'
Nu lees ik in de Telegraaf Mark Rutte precies hetzelfde zeggen als die dwaze vrouw van Parijs.

Mijn kinderen zitten nog op school. Als ze terugkomen, zal ik ze bij elkaar roepen en tegen hen zeggen: kennen jullie die dwaze vrouw van de zomer, van Parijs, die van 'partez avec votre projeniture'...? Die is opgedoken in Den Haag, in het torentje...En die heet Mark Rutte, de premier van Nederland.