Wij zijn van de generatie "Je suis"

Gisteren 03 februari 2015 was ik te gast bij de Universiteit van Amsterdam. Ik moest daar reflecteren op het college van professor Ton Dietz. Noem hem Ton. Ton is directeur van het Afrika Studiecentrum in Leiden. Zijn college ging over het imago van Afrika. Of beter gezegd: het imago dat wij hier in het westen hebben over Afrika. Of beter nog: het imago dat mijn kinderen, jouw kinderen, geboren en getogen in Nederland, in Europa over Afrika hebben.

Dat imago, hoe is dat gevormd en misvormd? Hoe komt het? Waar komt het vandaan? Waarom? Dit waren mijn vragen.

Ton was zeer positief over Afrika. Hij kwam met een PowerPointpresentatie, met positieve cijfers, economische groei, demografische groei, democratische groei.

Hij kwam ook met een kritische nota over de criminele economie; de concentratie van macht en geld door een kleine groep elite. Ik werd fan van Ton. Het kon ook niet anders. Zeker op het eind van zijn presentatie. Mooie foto’s over Afrika maar ook de kaft van het beroemde Kuifje in Afrika. En dat laatste riep bij mij vragen op.

Is dat laatste niet het fundament van het slechte imago van Afrika? Alleen dat? Dragen we, Afrikanen zelf niet bij aan dat slechte imago? 

Kuifje is het oeuvre van De Belg Hergé. Wie heeft dat niet gelezen? Ton is een van de miljoenen kinderen in zijn tijd die wereldwijd genoten hebben van de avonturen van Hergé.

Wikipedia beschrijft de auteur van Kufje als volgt:

“Hergé is een van de grote scheppers van de Europese humoristische avonturenstrip van de 20e eeuw Zijn bekendste creatie is kuifje, een jonge krantenverslaggever die over de hele wereld avonturen beleeft. Kenmerkend voor deze wereldberoemde stripreeks is het humanistische karakter, het grondige onderzoek waarmee de maker zijn karikaturale verhalen realistisch weet te maken en de heldere tekenstijl, de zogenaamde klare lijn.”

Humoristisch en humanistisch? Je wordt wakker in de ochtend, je neemt potlood en papier, je beschrijft een hele volk, een hele ras als apen, je tekent een hond die superieur is aan de mens, je pompt dat in het bewust en onderbewust van generaties en je verdient daarmee de Nobeltitel van humoristisch en humanistisch? Ok.

Mag ik ervan uitgaan dat dit andere tijden waren, andere gewoontes, ander soort beschavingen, ander soort denken, ander soort filosofieën, ander soort mensen?

Mag ik ervan uitgaan dat wij tot de nieuwe generatie behoren, de generatie “Je suis”?

Mag ik ervan uitgaan dat wij het beter doen, over en weer?   

Het college was goed. De 140 studenten hebben daar iets van geleerd. Ik heb vragen beantwoord over bijvoorbeeld waarom Robert Mugabe in het westen als een ongewenste dictator wordt gezien terwijl Afrika bol met dictators zit die vrolijk zaken doen met hun vriendjes in het westen, over de geopolitiek, over het imago van Nederland en Europa dat niet zo lang geleden gekenmerkt was door de groet van Hitler, over de rol van corrupte Afrikaanse elite, over de rol van de Wereldbank, van het IMF, over Griekenland, over….en waar niet over? 

Slecht imago, hebben we allemaal. 

Hoe kun je dat wegpoetsen? Moet dat het doel zijn? Moeten we het slechte imago vervangen met een positief imago?

Zeg me wat je eet, ik zal je zeggen wat je gaat produceren!